Eliane Coutinho • 29 januari 2024

Ontmoeting in de late dienst

Zij is al 2 dagen bezig met de inleiding van de bevalling. In de middag zijn haar vliezen gebroken en is het infuus met weeën opwekkers aangesloten.

Als ik haar tref, is het wachten op weeën. Er is nog niet zoveel aan de hand zegt ze. Er gebeurt niet zoveel. Ik denk daar anders over en leg haar dat uit wat haar lichaam aan het doen is en wat er nu nodig is: tijd, rust, en geduld.

 

Ze vertelt mij dat het vinden van rust een uitdaging is geworden terwijl ze daar zo een behoefte aan heeft. Mijn hoofd is de hele tijd bezig.

Rust kun je maken en wel heel snel, geef ik terug. Ze kijkt me verbaasd aan. Echt waar zeg ik. Laten we het proberen. Als ik vraag aan je hart wat heb je voor dit kind over? Ze kijkt me aan en zegt resoluut: ALLES. Sta eventjes stil bij je gevoel. Nu ben je uit je hoofd. En wat woont er in je hart? Ze zegt rust.

 

Een tweede manier om snel rust te ervaren is de naam van je kind hardop te zeggen op de meest moeilijke momenten. Laat je man het doen en als je wilt deel je die naam ook met ons. Zij en hij wisselen een betekenisvolle blik.

Ik laat haar in de dienst achter met 5 cm ontsluiting. Ben benieuwd hoe zij de bevalling zal beleven. Gelukkig heb ik de volgende dag weer dienst.


"Doe je uiterste best in moeilijke tijden je rust te bewaren."

Horatius, Romeinse dichter 65-8 v. Chr

De volgende dienst hoor ik bij de overdracht dat ze bevallen is met een keizersnede. Ik ben oprecht benieuwd naar haar ervaring en bezoek het echtpaar op hun kamer. De kleine is opgenomen op de afdeling neonatologie.

 

Bij binnenkomst zit zij rechtop in bed. Ze roept direct: Eliane ik heb een keizersnede gekregen maar ik heb een goede ervaring! Ik ben nieuwsgierig, want hier is er iets te leren voor mij, en nodig haar uit om te vertellen wat dat heeft gemaakt. Ze vertelt me dat er heel goed gezorgd is voor haar door al het personeel. Hij neemt het over van haar en zegt, jij hebt een bijzondere bijdrage daaraan geleverd. Je sprak gisteren over het belang van RUST en hoe we die konden maken. Je zei dat de naam van ons kind daar een bijdrage aan kon leveren. Dat heeft veel met ons gedaan. Onze zoon heeft de naam Noah gekregen. De betekenis daarvan is RUST. Ik ben ontroerd en stil. Zijn tweede naam is Eli, vervolgt hij. Wij zijn christenen en die naam betekent; De Here is God. En jij heet Eliane. Ik vertel hem dat mijn naam dezelfde betekenis heeft: The Lord is God. We zijn allemaal ontroerd. Deze ouders hebben 2 namen gekozen. Ik heb de baby nooit ontmoet, maar bizar dat in onze namen wij verbonden zijn geraakt.

 

Ik kreeg prachtige bevestiging van wat wij met verloskundige coaching trachten te doen. Preventie op trauma ook ten tijde van de bevalling, dat onderwijs ik. Door de werkvloer op te gaan in alle eenvoud met mijn voeten in de klei, toets ik wat ik onderwijs en word ik onderwezen door de koppels en hun baby. Dat geeft mij als woman on a mission en alle onrust die daarmee gepaard gaat, de RUST die ik nodig heb om door te gaan.

 

Dit waargebeurde verhaal is met toestemming van de ouders van Noah geplaatst.


Meer client- en praktijkverhalen

door Claudia van Leent 28 april 2025
'Volgende maand zie ik je zwanger terug', zei de verloskundige tegen Emma na haar miskraam. ‘Dat gebeurt iedere vrouw, je kunt in ieder geval zwanger worden. Einde consult. Het was niet waar Emma behoefte aan had, toen ze haar vruchtje in het toilet zag liggen. Einde zwangerschap, maar ook het einde van haar dromen over deze baby. Emma was verdrietig dat haar eerste zwangerschap zo afliep. Ze voelde zich eenzaam na de woorden van de verloskundige. Wat had ze fout gedaan? Ze dacht nog niet aan een volgende zwangerschap, maar was nú teleurgesteld, verdrietig en boos. Ze had allerlei gevoelens waarvan ze niet wist of dat er nou bij hoorde. Wat moest ze er mee? Haar vriend wist dat ook niet en hield zich vast aan de woorden van de verloskundige. Die zou het toch wel weten? Een tijdje later was Emma weer zwanger. Ze verheugde zich op de komst van nieuw leven en voelde zich vanaf de eerste dag helemaal zwanger. Twee maanden later bleek het weer mis. Bloedverlies. Emma meldde zich bij de verloskundige, die na de echo constateerde dat het kindje niet meer leefde.  Ze werd naar huis gestuurd om haar lichaam zelf de tijd te geven de zwangerschap af te stoten. Het werd een verdrietige week. Bloedend en radeloos lag Emma op bed. Ze voelde zich verloren, leeg en had veel vragen. Haar vriend keek machteloos toe. Emma ging opnieuw een proces van rouw en verlies in, ook deze keer zonder steun van haar verloskundige. Weer die eenzaamheid. Weer herstellen. Ging het ooit goedkomen met haar? Kon zij wel een kindje dragen? Emma’s zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen. De woorden van de verloskundige zingen nog altijd rond in haar gedachten: ‘Volgende maand zie ik je zwanger terug.’
door Ken je 23 april 2025
Fenneke luistert met een open hart
door Andrea Ivanovic 14 april 2025
Lieke vertelt over haar miskraam, nu een jaar geleden: Het overkwam mij, een miskraam. Ik weet dat het “veel voorkomt,” dat het iets is wat je lichaam vaak zelf oplost. Iedereen praat erover alsof het normaal is, alsof het gewoon een onderdeel van het leven is. Maar toen ik daar zat op het toilet, geconfronteerd met bloed en pijn na 10 weken zwangerschap, voelde het allesbehalve normaal. Het was alsof een stuk van mij werd weggerukt, een leegte die niemand leek te zien. Ik was verbaasd, zelfs een beetje geschrokken, hoeveel impact het op mij had. Het voelde alsof de wereld gewoon doorging, alsof niemand begreep hoe groot dat verlies voor mij was. Mijn lichaam had zijn ‘werk’ gedaan, maar mijn hart had het nog lang niet verwerkt. Ik voelde verdriet dat diep ging, een pijn die niet zomaar wegwaaide.  Wat me ook raakte, was hoe weinig aandacht er voor is. Het was alsof ik door moest, alsof rouw en verdriet niet helemaal gepast waren. Maar dat kon ik niet. Dit had tijd nodig. Ik moest ruimte vinden om dit te verwerken, om mezelf toe te staan verdrietig te zijn. Hoe ‘normaal’ het ook mag zijn voor anderen, het was allesbehalve gewoon voor mij.
Alle nieuwsberichten