Eliane Coutinho • 27 mei 2024

Nare bevallingservaring? Dan heb je goud in handen!

De vrouw die een nare bevallingservaring heeft en opnieuw zwanger is, zij heeft goud in handen dat wacht om verzilverd te worden.

 

Sommige vrouwen gebruiken de nare/traumatische ervaring om te voorkomen dat de geschiedenis zich gaat herhalen. Andere vrouwen doen aan struisvogel politiek.

 

Dat ziet er ongeveer zo uit:

· Zodra het woord bevallen valt opstaan en iets anders doen

· Wegklikken bij een post die over het onderwerp gaat

· Vriendinnen vermijden die bevallen zijn

· Een andere wending geven als bevallen het gespreksonderwerp is

· Oplossingen zoeken zonder de eerdere ervaring aan te kijken

· De eigen bevalervaring bagatelliseren

 

Ondertussen is de stress van de ervaring niet weg in hun lijf. Het heeft macht over ze. Het beperkt ze in hun bewegingsvrijheid en in het zien van mogelijkheden. Ze durven niet te denken aan de vorige bevalling maar ook niet aan de bevalling die komen gaat. Het gevoel dat ze vast zitten, dat ze niet achteruit maar ook niet voorruit kunnen. Dat slaat om naar paniek in de nieuwe zwangerschap of misschien zelfs daar nog voor.



'Struisvogelpolitiek helpt niet als het gaat om bevallen.'

Ook voor deze vrouwen geldt zij goud in handen hebben dat wacht om verzilverd te worden.

Want hun eerdere ervaring kan gebruikt worden om krachtig bij te dragen aan de volgende bevallingservaring. Die kracht aanspreken gaat niet vanzelf. Het vraagt om moed en veiligheid om je kop uit het zand te halen.

 

Die moed kan ik je niet geven. Wat ik je wel kan bieden is een veilige plek waar je dit kunt doen. Ik bied je mijn verloskundige werkervaring, mijn coach ervaring en de wijsheid van vrouwen die hun bevalervaring met mij gedeeld hebben.



Kop uit het zand en geopende ogen is de moeite waard. Want met geopende ogen, zie je meer, veel meer.


Meer client- en praktijkverhalen

door Claudia van Leent 14 juni 2025
Vaderschap in de spotlights
door Eliane Coutinho 26 mei 2025
Ze is voor de tweede keer zwanger. De eerste bevalling was in alle opzichten een teleurstelling. Ze was teleurgesteld in zichzelf en in haar partner. Bij beiden was er genoeg kennis over de zwangerschap, bevalling en kennis over onverwachte situaties, omdat ze arts zijn. Ondanks de grote hoeveelheid kennis was de bevalling een teleurstellende, verdrietige gebeurtenis. Haar troost vindt ze in het feit dat zij en haar baby gezond uit de bevalling zijn gekomen. De pijnlijke en verdrietige kant van de bevalervaring, waar ze nog om moet huilen heeft ze laten liggen. Maar nu kan dat niet meer, want ze is weer zwanger inmiddels ruim 20 weken. De stress van de eerdere bevalling is nooit weggeweest, sterker nog, het is dichterbij dan ooit. Dit is wat ze zei: "De medische en technische kant van de bevalling kende ik ontzettend goed. Mijn partner ook. Ik vroeg mijn verloskundige of ik verdere voorbereiding nodig had, zij gaf aan dat het kijken van filmpjes op de website van de praktijk voldoende was. Mijn man vond een cursus niet nodig en was opgelucht bij dit advies. Achteraf heb ik er spijt van dat ik dat advies heb opgevolgd."
door In de spotlights 19 mei 2025
Kom maar op met die bevalling!
Alle nieuwsberichten