Vaderschap in de spotlights

Ze is voor de tweede keer zwanger. De eerste bevalling was in alle opzichten een teleurstelling. Ze was teleurgesteld in zichzelf en in haar partner. Bij beiden was er genoeg kennis over de zwangerschap, bevalling en kennis over onverwachte situaties, omdat ze arts zijn. Ondanks de grote hoeveelheid kennis was de bevalling een teleurstellende, verdrietige gebeurtenis. Haar troost vindt ze in het feit dat zij en haar baby gezond uit de bevalling zijn gekomen. De pijnlijke en verdrietige kant van de bevalervaring, waar ze nog om moet huilen heeft ze laten liggen. Maar nu kan dat niet meer, want ze is weer zwanger inmiddels ruim 20 weken. De stress van de eerdere bevalling is nooit weggeweest, sterker nog, het is dichterbij dan ooit. Dit is wat ze zei: "De medische en technische kant van de bevalling kende ik ontzettend goed. Mijn partner ook. Ik vroeg mijn verloskundige of ik verdere voorbereiding nodig had, zij gaf aan dat het kijken van filmpjes op de website van de praktijk voldoende was. Mijn man vond een cursus niet nodig en was opgelucht bij dit advies. Achteraf heb ik er spijt van dat ik dat advies heb opgevolgd."