Ken je • 23 april 2025

De praktijk van: Fenneke Borsje

Fenneke luistert met een open hart

Al 18 jaar werkt onze collega verloskundig lifecoach Fenneke als klinisch verloskundige in het Reinier de Graaf Gasthuis in Delft. Tot voor kort verwezen de zorgverleners in het ziekenhuis vrouwen die hun bevalling in haar ziekenhuis als vervelend, naar of traumatisch ervaren hadden naar een coach buiten het ziekenhuis. Terwijl ze eigenlijk vond dat dit bij de nazorg hoorde van het ziekenhuis, immers de vrouw was daar bevallen, of onder controle. Ook bij een nieuwe zwangerschap merken gynaecologen, klinisch- en eerstelijns verloskundigen en arts-assistenten dat een onverwerkte bevalling soms veel vragen, lange geboorteplannen en soms zelfs bepaalde eisen kan oproepen. Als je kijkt wat daar achter zit en als je doorvraagt, krijg je een heel ander gesprek over de aanstaande bevalling.


Vandaar dat Fenneke een opleiding tot coach gevolgd heeft plus aanvullende scholingen en nu als verloskundig lifecoach spreekuur houdt binnen de muren van het ziekenhuis. Om dit wat minder klinisch te laten aanvoelen trekt zij haar witte jas uit, neemt een kratje kunstplanten mee de spreekkamer in en zorgt ze dat de ziekenhuisgeur verdwenen is voordat de eerste vrouw binnenkomt.


Daarna vertelt ze deze vrouw dat ze weet dat zij bevallen is van een zoon of dochter maar dat ze niet het hele medische dossier doorgespit heeft, omdat ze graag het verhaal van de vrouw zelf wil horen. En dan luistert ze, met een open hart, en probeert mee te voelen wat deze vrouw meegemaakt heeft. De vrouw krijgt alle ruimte om te voelen welke emoties en gevoelens daar bij horen en hierdoor vertelt ze Fenneke soms dingen die ze nog aan niemand anders heeft durven vertellen. Afhankelijk van wat er dan nodig is helpt Fenneke met de verwerking van de bevalling zodat de weg vrij is voor de bevalling die komen gaat.


Fenneke is in haar benadering down to earth, nuchter en vooral niet zweverig. Zoals ze zelf in het leven staat, met twee voeten op de grond, zo coacht ze ook. Maar wel empathisch en met een dosis nieuwsgierigheid.



Inmiddels verwijzen de gynaecologen, klinisch verloskundigen en arts-assistenten naar Fenneke’s coachspreekuur, waarbij ze terug hoort dat zowel de vrouwen als de artsen en verloskundigen handvatten krijgen om elkaar goed te helpen.


Mooi hoe het aanbod van VLCN op deze manier alle lijnen bedient!



Meer client- en praktijkverhalen

door Andrea Ivanovic 8 september 2025
Iris is voor de derde keer zwanger. Haar weg naar dit punt was niet eenvoudig. Haar eerste kindje werd veel te vroeg geboren en overleed kort daarna. Bij haar tweede zwangerschap verliep de bevalling moeizaam en bracht veel spanning met zich mee. Nu, tijdens haar derde zwangerschap, merkt ze dat ze last heeft van stressklachten: slecht slapen, piekeren, lichamelijke onrust. Vooral de gedachte aan de bevalling roept veel angst op. Via haar verloskundige kwam Iris in aanraking met een verloskundige coach die haar kon helpen bij het verwerken van nare herinneringen. Iris kreeg EMDR-therapie. EMDR staat voor Eye Movement Desensitization and Reprocessing en is een methode om nare ervaringen te verwerken. Tijdens de sessies richt je je op een herinnering terwijl je afgeleid wordt, bijvoorbeeld door oogbewegingen of geluiden. Dit helpt om de emotionele lading van die herinnering te verminderen. Voor Iris werkte EMDR als een manier om grip te krijgen op de gebeurtenissen uit het verleden. De herinneringen aan de vroeggeboorte en de moeilijke bevalling werden minder overweldigend. Ze kon er beter over praten en merkte dat haar stressreacties afnamen. Dat was heerlijk, eindelijk weer goed slapen! Ook haar gepieker verdween.
door Lees over 1 september 2025
Wijsheid van vrouwen is...
door Andrea Ivanovic 24 augustus 2025
Iedereen zag haar pijn. De moeder, haar lege armen, haar betraande gezicht. Familie en vrienden verzamelden zich om haar heen, probeerden haar te troosten, zeiden dat ze sterk was. Maar hij, de vader? Hij stond ernaast. Stond erbij en keek ernaar. Hield haar hand vast, hield zichzelf overeind. Maar eigenlijk viel hij ook.  De vroege komst van hun kindje had alles in één ruk veranderd. Een klein lijfje, zo kwetsbaar, zo oneerlijk. De angst, de hoop, het verlies. Het ziekenhuis werd hun wereld, maar geen enkele dokter kon hen redden van de pijn die zou blijven. En dan komt die stille fase. Iedereen zegt dat ze het samen moeten verwerken, maar alles voelt anders. Ze huilt en hij houdt haar vast. Hij troost haar, hij regelt alles. Maar wie troost hem? Wie ziet dat zijn hart ook breekt?
Alle nieuwsberichten