Claudia van Leent • 28 april 2025

Volgende maand zie ik je zwanger terug

'Volgende maand zie ik je zwanger terug', zei de verloskundige tegen Emma na haar miskraam. ‘Dat gebeurt iedere vrouw, je kunt in ieder geval zwanger worden. Einde consult.


Het was niet waar Emma behoefte aan had, toen ze haar vruchtje in het toilet zag liggen. Einde zwangerschap, maar ook het einde van haar dromen over deze baby. Emma was verdrietig dat haar eerste zwangerschap zo afliep. Ze voelde zich eenzaam na de woorden van de verloskundige. Wat had ze fout gedaan? Ze dacht nog niet aan een volgende zwangerschap, maar was nú teleurgesteld, verdrietig en boos. Ze had allerlei gevoelens waarvan ze niet wist of dat er nou bij hoorde. Wat moest ze er mee? Haar vriend wist dat ook niet en hield zich vast aan de woorden van de verloskundige. Die zou het toch wel weten?


Een tijdje later was Emma weer zwanger. Ze verheugde zich op de komst van nieuw leven en voelde zich vanaf de eerste dag helemaal zwanger. Twee maanden later bleek het weer mis. Bloedverlies. Emma meldde zich bij de verloskundige, die na de echo constateerde dat het kindje niet meer leefde.



Ze werd naar huis gestuurd om haar lichaam zelf de tijd te geven de zwangerschap af te stoten. Het werd een verdrietige week. Bloedend en radeloos lag Emma op bed. Ze voelde zich verloren, leeg en had veel vragen. Haar vriend keek machteloos toe.


Emma ging opnieuw een proces van rouw en verlies in, ook deze keer zonder steun van haar verloskundige. Weer die eenzaamheid. Weer herstellen. Ging het ooit goedkomen met haar? Kon zij wel een kindje dragen? Emma’s zelfvertrouwen had een flinke deuk opgelopen. De woorden van de verloskundige zingen nog altijd rond in haar gedachten: ‘Volgende maand zie ik je zwanger terug.’

Een miskraam is niet te voorkomen. Eenzaamheid, verwarring en schuldgevoel daarover wel!

Een miskraam is niet te voorkomen. Eenzaamheid, verwarring en schuldgevoel daarover wel! Emma had de pech een hulpverlener te treffen die geregeld een vrouw met een miskraam tegen komt en deze ervaring wellicht onderschat. Een miskraam komt inderdaad veel voor. Echter, de vrouw die dit meemaakt, ervaart iets unieks. Zij verliest een toekomst met een baby die al in haar wereld is. Dat verdient de aandacht die het nodig heeft.


Heb jij ook een vergelijkbare ervaring of laat de miskraam die je hebt meegemaakt je niet los? Weet dat er verloskundige coaches zijn die je kunnen ondersteunen bij het verwerken ervan. Zodat jij weer met vertrouwen een (eventuele) volgende zwangerschap tegemoet kan gaan.


Kijk op onze site voor een verloskundige coach in jouw buurt: https://www.verloskundigelifecoaches.nl/coaches-voor-vrouwen

Meer client- en praktijkverhalen

door Ken je 16 juni 2025
Meer weten over het werk van de verloskundige coach? Lees en luister...
door Claudia van Leent 14 juni 2025
Vaderschap in de spotlights
door Eliane Coutinho 26 mei 2025
Ze is voor de tweede keer zwanger. De eerste bevalling was in alle opzichten een teleurstelling. Ze was teleurgesteld in zichzelf en in haar partner. Bij beiden was er genoeg kennis over de zwangerschap, bevalling en kennis over onverwachte situaties, omdat ze arts zijn. Ondanks de grote hoeveelheid kennis was de bevalling een teleurstellende, verdrietige gebeurtenis. Haar troost vindt ze in het feit dat zij en haar baby gezond uit de bevalling zijn gekomen. De pijnlijke en verdrietige kant van de bevalervaring, waar ze nog om moet huilen heeft ze laten liggen. Maar nu kan dat niet meer, want ze is weer zwanger inmiddels ruim 20 weken. De stress van de eerdere bevalling is nooit weggeweest, sterker nog, het is dichterbij dan ooit. Dit is wat ze zei: "De medische en technische kant van de bevalling kende ik ontzettend goed. Mijn partner ook. Ik vroeg mijn verloskundige of ik verdere voorbereiding nodig had, zij gaf aan dat het kijken van filmpjes op de website van de praktijk voldoende was. Mijn man vond een cursus niet nodig en was opgelucht bij dit advies. Achteraf heb ik er spijt van dat ik dat advies heb opgevolgd."
Alle nieuwsberichten