Een jaar na mijn bevalling voelde ik me steeds mistiger en grijzer worden. Ik kon steeds minder genieten van mijn dochter en voelde me minder en minder mezelf. Ik liep vast en soms ook letterlijk over van tranen.

Mijn bevalling heb ik als traumatisch ervaren. Hulp zoeken vond ik heel spannend, want: was het wel echt allemaal? Was het echt zo heftig en stelde ik me niet aan? Praten over de bevalling, deze opnieuw beleven, daar zag ik enorm tegenop. Ik was ook bang voor wat er allemaal naar boven zou komen als de deksel eenmaal van de put was.

Uiteindelijk won het verlangen om beter in m’n vel te zitten en belde ik een verloskundige coach. “Wat zou je willen?” vroeg Gideanne. Vanaf het eerste moment aan de telefoon stemde zij af op mijn tempo en mijn behoefte. Ik merkte dat ik even kon ontspannen…



'Ik ben rustiger, liever en energieker.'

Nu na een aantal pittige, maar vooral mooie gesprekken en traumaverwerkingssessies kan ik oprecht zeggen dat ik daar ben waar ik naar toe wilde werken. Ik voel me rustiger, liever en energieker in mijn moederschap. Heb meer ruimte voor mezelf, voor mijn dochter en vriend door minder vast te houden en te controleren.
 

Mijn coach was warm, rustig en tegelijkertijd ook confronterend maar deed dit met veel zachtheid en voelbare liefde. Ik gun elke vrouw een Gideanne op haar pad om met een aantal gesprekken de mist te voelen optrekken.