Andrea Ivanovic • 10 maart 2025

Moeder zijn is soms eenzaam

Op het eerste gezicht leek alles perfect. Ik had een mooie baby, een liefdevolle man en alles wat ik maar kon wensen. Iedereen zag me glimlachen en dacht dat ik het moederschap moeiteloos onder de knie had. Zelfs mijn man, die altijd zo oplettend was, geloofde dat ik gelukkig was. Maar diep vanbinnen voelde ik me eenzaam en overweldigd.


24/7 zorgen voor mijn dochter was niet wat ik me had voorgesteld. Het was zwaar, uitputtend, en soms verlangde ik stiekem terug naar mijn oude leven. Ik miste mijn werk, de dagelijkse interacties met collega's, en zelfs de kleine frustraties die toen zo groot leken. Het leek alsof iedereen om me heen gelukkig was en doorging met hun leven, terwijl ik stilstond.


Mijn vriendinnen en zus waren altijd druk en hadden hun eigen leven, waardoor ik me nog meer geïsoleerd voelde. Avonden doorbrengen met mijn dochter was prachtig, maar ik miste het echte contact met volwassenen. Ik verloor mezelf een beetje in het moederschap en wist niet meer waar ik behoefte aan had.


Toen hoorde ik via via over Leanne, een verloskundige coach. Het kostte me tijd om de stap te zetten, maar uiteindelijk besloot ik contact met haar op te nemen. Tijdens onze eerste sessie voelde ik meteen een last van mijn schouders vallen. Leanne luisterde echt naar me, zonder oordeel. Eindelijk durfde ik toe te geven hoe zwaar ik het had en hoe eenzaam ik me voelde.


De buitenkant zegt niet alles over de binnenkant

Met haar hulp begon ik weer te voelen wat ik nodig had. Leanne liet me inzien dat mijn gevoelens geldig waren en dat het oké was om hulp te vragen. Ze hielp me te begrijpen dat zelfzorg geen luxe is, maar een noodzaak. Langzaam maar zeker begon ik weer dingen voor mezelf te doen. Kleine dingen, zoals een boek lezen of een wandeling maken, gaven me weer energie.


Ook moedigde Leanne me aan om opnieuw contact te zoeken met mijn vriendinnen en zus. Hoewel ze druk waren, maakten ze tijd voor me toen ik ze eerlijk vertelde hoe ik me voelde. Het voelde als een opluchting om weer echt contact te hebben en mijn zorgen te delen.


Nu, maanden later, voel ik me sterker en zelfverzekerder in mijn rol als moeder. Ik weet dat het oké is om af en toe terug te verlangen naar mijn oude leven, maar ik heb geleerd om een balans te vinden. Dankzij Leanne heb ik weer de moed gevonden om voor mezelf te zorgen en te genieten van het moederschap zonder me schuldig te voelen.

Zo heeft ze me geholpen om weer te voelen waar ik zelf behoefte aan had en dat is iets wat ik nooit zal vergeten. Het heeft me sterker gemaakt, ik voel me een trotse moeder.


Meer client- en praktijkverhalen

Twijfels bij een nieuwe zwangerschap

door Andrea Ivanovic • 20 oktober 2025
Brigit is onverwacht zwanger van haar tweede kindje. Toen ze de test deed, voelde ze geen blijdschap, maar vooral verwarring. Ze wist niet zeker of ze deze zwangerschap wel wilde. De gedachte aan opnieuw moeder worden riep vooral spanning op. Ze schaamde zich voor die gevoelens, want “je hoort toch blij te zijn?” Tijdens haar eerste zwangerschap had Brigit hoge verwachtingen. Maar de bevalling verliep anders dan gehoopt: zwaar, chaotisch en intens. Daarna volgde een kraambed dat allesbehalve roze was. Haar zoontje huilde veel, ze voelde zich uitgeput en onzeker. In plaats van te genieten, twijfelde ze voortdurend aan zichzelf. Was ze wel een goede moeder? Toen ze opnieuw zwanger bleek, kwamen al die gevoelens weer naar boven. Ze voelde zich overvallen, en het idee dat ze weer door zo’n periode moest, maakte haar angstig. Wilde ze deze zwangerschap wel echt? Een moeilijke vraag die Brigit wakker hield en niet met haar vriendinnen kon bespreken. Gelukkig kon ze terecht bij Yvonne, verloskundige coach die haar wél kon helpen met deze vraag. Yvonne luisterde zonder oordeel. Ze stelde geen standaard vragen, maar ging echt met Brigit in gesprek. Al snel wist ze de vinger op de zere plek te leggen: Brigit voelde zich geen goede moeder. Niet omdat ze het niet was, maar omdat de omstandigheden haar vertrouwen hadden ondermijnd.

De praktijk van : Sanne Brons

door Lees meer over • 13 oktober 2025
Over mannen raak ikniet uitgepraat

Van tranen naar kracht

door Andrea Ivanovic • 6 oktober 2025
Michelle had zich haar bevalling heel anders voorgesteld. Ze had gehoopt op een moment van magie, van oerkracht en verbinding. Maar wat ze kreeg, was iets totaal anders. “Mijn bevalling was allesbehalve wat ik had gehoopt. Ik voelde me uitgeput, verdrietig… en vooral: alleen.” Na een pittige bevalling bleef Michelle achter met een lichaam dat niet meer vertrouwd voelde. Terwijl de wereld om haar heen gewoon doorging—met kraamvisite, luiers, en het ‘genieten van je baby’—bleef zij hangen in een waas van vragen, tranen en stilte. Ze kon haar verhaal nergens echt kwijt. En dat vrat aan haar. Ze begon aan alles te twijfelen, vooral aan zichzelf. Was ze wel sterk genoeg? Had ze iets verkeerd gedaan? Het voelde alsof ze faalde, terwijl ze juist iets ongelooflijks had gedaan: een kind op de wereld gezet! Tot ze in gesprek kwam met Susan, verloskundige coach. Er gebeurde wat met Michelle, van binnen. Geen snelle adviezen. Geen “je moet gewoon genieten.” Maar een plek waar ze mocht praten. Waar ze verdriet mocht voelen. Waar ze niet hoefde te doen alsof.  “Voor het eerst voelde ik me gehoord,” zegt Michelle. “Stap voor stap vond ik weer rust. En mezelf.”
Alle nieuwsberichten