Andrea Ivanovic • 24 augustus 2025

De stille rouw van een vader

Iedereen zag haar pijn. De moeder, haar lege armen, haar betraande gezicht. Familie en vrienden verzamelden zich om haar heen, probeerden haar te troosten, zeiden dat ze sterk was. Maar hij, de vader? Hij stond ernaast. Stond erbij en keek ernaar. Hield haar hand vast, hield zichzelf overeind. Maar eigenlijk viel hij ook.



De vroege komst van hun kindje had alles in één ruk veranderd. Een klein lijfje, zo kwetsbaar, zo oneerlijk. De angst, de hoop, het verlies. Het ziekenhuis werd hun wereld, maar geen enkele dokter kon hen redden van de pijn die zou blijven.


En dan komt die stille fase. Iedereen zegt dat ze het samen moeten verwerken, maar alles voelt anders. Ze huilt en hij houdt haar vast. Hij troost haar, hij regelt alles. Maar wie troost hem? Wie ziet dat zijn hart ook breekt?

Wie ziet de vader?

Wanneer een baby te vroeg wordt geboren en kort daarna overlijdt, staat de wereld van de ouders op zijn kop. De focus ligt veelal op de moeder – haar fysieke herstel, haar emotionele pijn – terwijl de vader vaak in de schaduw blijft. Hij ondersteunt, regelt praktische zaken, en probeert sterk te blijven. Maar ook hij rouwt, ook hij zoekt houvast.

De verwerking van een dergelijk verlies is complex en persoonlijk, en een verloskundige coach kan hierin een waardevolle rol spelen. Niet alleen door de ouders individueel te ondersteunen, maar juist door hen te helpen de weg samen te bewandelen.


Veel vaders voelen zich in deze situatie machteloos. Hun verdriet krijgt vaak minder ruimte, omdat de aandacht grotendeels naar de moeder gaat. Hierdoor kan het gebeuren dat zij zich afgesloten voelen of zich terugtrekken. Dit kan de communicatie binnen de relatie bemoeilijken en het gevoel van eenzaamheid vergroten.

Een verloskundige coach biedt begeleiding bij het benoemen en erkennen van gevoelens. Het helpt de ouders om inzicht te krijgen in hun rouwproces, waarbij ook de emoties van de vader actief worden besproken. Door gesprekken en gerichte ondersteuning wordt er ruimte gecreëerd waarin beide partners zich gehoord voelen.


Dit is een ontzettend aangrijpend onderwerp. Het verlies van een baby na een vroeggeboorte is een diepe en ingrijpende ervaring, en vaak wordt de vader minder erkend in zijn rouwproces. Een verloskundige coach kent deze situatie en kan een cruciale rol spelen bij het ondersteunen van beide ouders, niet alleen in de verwerking van het verlies, maar ook in het opnieuw durven kijken naar de toekomst. Door ruimte te geven aan de gevoelens van de vader, hem te helpen woorden te vinden voor zijn verdriet en de connectie tussen partners te versterken, wordt de weg naar een nieuwe zwangerschap minder eenzaam en beladen.


Kijk op onze website om een verloskundige coach bij jou in de buurt te vinden. Om recht te doen aan de pijn die moeders én vaders hebben na een ingrijpende gebeurtenis. En om samen weer verder te gaan.

Meer client- en praktijkverhalen

door Andrea Ivanovic 25 augustus 2025
Brigit is onverwacht zwanger van haar tweede kindje. Toen ze de test deed, voelde ze geen blijdschap, maar vooral verwarring. Ze wist niet zeker of ze deze zwangerschap wel wilde. De gedachte aan opnieuw moeder worden riep vooral spanning op. Ze schaamde zich voor die gevoelens, want “je hoort toch blij te zijn?” Tijdens haar eerste zwangerschap had Brigit hoge verwachtingen. Maar de bevalling verliep anders dan gehoopt: zwaar, chaotisch en intens. Daarna volgde een kraambed dat allesbehalve roze was. Haar zoontje huilde veel, ze voelde zich uitgeput en onzeker. In plaats van te genieten, twijfelde ze voortdurend aan zichzelf. Was ze wel een goede moeder? Toen ze opnieuw zwanger bleek, kwamen al die gevoelens weer naar boven. Ze voelde zich overvallen, en het idee dat ze weer door zo’n periode moest, maakte haar angstig. Wilde ze deze zwangerschap wel echt? Een moeilijke vraag die Brigit wakker hield en niet met haar vriendinnen kon bespreken. Gelukkig kon ze terecht bij Yvonne, verloskundige coach die haar wél kon helpen met deze vraag. Yvonne luisterde zonder oordeel. Ze stelde geen standaard vragen, maar ging echt met Brigit in gesprek. Al snel wist ze de vinger op de zere plek te leggen: Brigit voelde zich geen goede moeder. Niet omdat ze het niet was, maar omdat de omstandigheden haar vertrouwen hadden ondermijnd.
door Kennismaken met 18 augustus 2025
Word buikwijs: het antwoord zit in je lichaam!
door Claudia van Leent 11 augustus 2025
Vaderschap in de spotlights
Alle nieuwsberichten