Eliane Coutinho • 26 mei 2025

Bevallen is meer

Ze is voor de tweede keer zwanger. De eerste bevalling was in alle opzichten een teleurstelling. Ze was teleurgesteld in zichzelf en in haar partner. Bij beiden was er genoeg kennis over de zwangerschap, bevalling en kennis over onverwachte situaties, omdat ze arts zijn. Ondanks de grote hoeveelheid kennis was de bevalling een teleurstellende, verdrietige gebeurtenis. 


Haar troost vindt ze in het feit dat zij en haar baby gezond uit de bevalling zijn gekomen. De pijnlijke en verdrietige kant van de bevalervaring, waar ze nog om moet huilen heeft ze laten liggen. Maar nu kan dat niet meer, want ze is weer zwanger inmiddels ruim 20 weken. De stress van de eerdere bevalling is nooit weggeweest, sterker nog, het is dichterbij dan ooit.


Dit is wat ze zei:

"De medische en technische kant van de bevalling kende ik ontzettend goed. Mijn partner ook. Ik vroeg mijn verloskundige of ik verdere voorbereiding nodig had, zij gaf aan dat het kijken van filmpjes op de website van de praktijk voldoende was. Mijn man vond een cursus niet nodig en was opgelucht bij dit advies. Achteraf heb ik er spijt van dat ik dat advies heb opgevolgd."   


Mentaal-emotionele voorbereiding op de bevalling hoort er ook bij!

Ze vertelt verder: "Het emotionele en mentale deel van de bevalling, daar had ik nooit bewust bij stil gestaan. Ik dacht het komt wel goed en mijn partner ook. Ik kon me niet ontspannen en overgeven aan de bevalling. Iedereen vertelde me dat ik me dat moest doen maar ik wist niet hoe. Het maakte me ontzettend boos.

Ik voelde me zo ontzettend alleen bij de bevalling, ondanks dat er zoveel zorgverleners hun best voor me deden. Later besefte ik mij dat het mede lag aan de verbinding tussen mij en mijn partner tijdens de zwangerschap en die kwam tot uiting bij de bevalling. Ik had hem hard nodig maar we waren niet naar dat punt toegegroeid.

Voor de komende bevalling wil ik mij anders voorbereiden zodat ik niet nog met een teleurstellende ervaring hoef te dealen. Kun je mij daarbij helpen?"


Voorbereiden op de komst van een kind kent vele kanten. De ervaring hierboven, uit het leven gegrepen, laat dat zien. Het is niet alleen de babykamer inrichten, niet alleen snappen hoe een bevalling in z'n werk gaat. Het gaat ook om zelfkennis: wat kan jij en wat heb je te leren als de dingen anders gaan dan verwacht of misschien een beetje tegenvallen? Hoe kan je partner je steunen en supporten?


Verloskundige coaches kunnen jou en je partner helpen bij de mentaal-emotionele voorbereiding op de bevalling, juist als de vorige ervaring een heftige was. Maar ook om dit te voorkomen. Preventie is het sleutelwoord.


Op onze website zijn verloskundige coaches te vinden in jouw regio: https://www.verloskundigelifecoaches.nl/coaches-voor-vrouwen


Meer client- en praktijkverhalen

door Andrea Ivanovic 20 oktober 2025
Brigit is onverwacht zwanger van haar tweede kindje. Toen ze de test deed, voelde ze geen blijdschap, maar vooral verwarring. Ze wist niet zeker of ze deze zwangerschap wel wilde. De gedachte aan opnieuw moeder worden riep vooral spanning op. Ze schaamde zich voor die gevoelens, want “je hoort toch blij te zijn?” Tijdens haar eerste zwangerschap had Brigit hoge verwachtingen. Maar de bevalling verliep anders dan gehoopt: zwaar, chaotisch en intens. Daarna volgde een kraambed dat allesbehalve roze was. Haar zoontje huilde veel, ze voelde zich uitgeput en onzeker. In plaats van te genieten, twijfelde ze voortdurend aan zichzelf. Was ze wel een goede moeder? Toen ze opnieuw zwanger bleek, kwamen al die gevoelens weer naar boven. Ze voelde zich overvallen, en het idee dat ze weer door zo’n periode moest, maakte haar angstig. Wilde ze deze zwangerschap wel echt? Een moeilijke vraag die Brigit wakker hield en niet met haar vriendinnen kon bespreken. Gelukkig kon ze terecht bij Yvonne, verloskundige coach die haar wél kon helpen met deze vraag. Yvonne luisterde zonder oordeel. Ze stelde geen standaard vragen, maar ging echt met Brigit in gesprek. Al snel wist ze de vinger op de zere plek te leggen: Brigit voelde zich geen goede moeder. Niet omdat ze het niet was, maar omdat de omstandigheden haar vertrouwen hadden ondermijnd.
door Lees meer over 13 oktober 2025
Over mannen raak ikniet uitgepraat
door Andrea Ivanovic 6 oktober 2025
Michelle had zich haar bevalling heel anders voorgesteld. Ze had gehoopt op een moment van magie, van oerkracht en verbinding. Maar wat ze kreeg, was iets totaal anders. “Mijn bevalling was allesbehalve wat ik had gehoopt. Ik voelde me uitgeput, verdrietig… en vooral: alleen.” Na een pittige bevalling bleef Michelle achter met een lichaam dat niet meer vertrouwd voelde. Terwijl de wereld om haar heen gewoon doorging—met kraamvisite, luiers, en het ‘genieten van je baby’—bleef zij hangen in een waas van vragen, tranen en stilte. Ze kon haar verhaal nergens echt kwijt. En dat vrat aan haar. Ze begon aan alles te twijfelen, vooral aan zichzelf. Was ze wel sterk genoeg? Had ze iets verkeerd gedaan? Het voelde alsof ze faalde, terwijl ze juist iets ongelooflijks had gedaan: een kind op de wereld gezet! Tot ze in gesprek kwam met Susan, verloskundige coach. Er gebeurde wat met Michelle, van binnen. Geen snelle adviezen. Geen “je moet gewoon genieten.” Maar een plek waar ze mocht praten. Waar ze verdriet mocht voelen. Waar ze niet hoefde te doen alsof.  “Voor het eerst voelde ik me gehoord,” zegt Michelle. “Stap voor stap vond ik weer rust. En mezelf.”
Alle nieuwsberichten